Baby Joris 1 jaar!

Val niet van je stoel. Het is echt waar, er is een jaar voorbij. En wat voor jaar. Het jaar waarin mijn kleine baby’tje veranderde in een lief klein mensje met een eigen willetje en een draakachtig karaktertje 😉 Tijd om de statistieken op te maken.

• Gewicht: van 2720 gram naar een ruime 9 kilo.
• Lengte: van 5o cm naar 74 cm.
• Tanden: van nul naar bijna 6.
• Haar: van bijna niks naar een beetje.
• Eten: van borstvoeding naar ALLES.
• Nachten doorgeslapen: maximaal 5.
• Slapeloze nachten: ongeveer 360.
• Kruipen: check.
• Klimmen: tot bovenaan de trap.
• Van de glijbaan: check, liefst samen met broer en zus.
• Staan: check.
• Lopen: langs de stoeltjes in de klas van de zus.
• Knuffels: veel.
• Speen: check.
• Spelen: het liefst met alles wat niet van hem is.
• Favoriete speeltje: de controller van de spelcomputer en de afstandsbediening.
• Ondeugend: check.
• Lief: check check check dubbel check<3

Lief klein ventje, waar is dat jaar toch gebleven? Ik kan het nog steeds niet bevatten dat het al weer een jaar geleden is dat jij bent geboren. Het voelt nog als de dag van gisteren dat je ons leven kwam verblijden. En wat ben je een heerlijk en fijn ventje! Je bent zo vrolijk en altijd blij. Je bent echt een aanwinst voor ons gezinnetje. Ook heb je al helemaal je eigen willetje en je gaat het liefst de hele dag je eigen gang. Als je wilt slapen of honger hebt, kom je bij mij aan mijn been hangen en ik weet genoeg. Knuffelen wil je niet altijd, tenzij ik even op mijn telefoon kijk 😉 Je bent een lieverd en echt een engeltje maar soms ook een bengeltje.

Kan het tweede jaar alsjeblieft niet zo snel meer gaan?

Weekly update #9: negen maanden later..

Hoera, de baby is negen maanden! Net zo lang in de buik als uit de buik en de ontzwangerperiode zit er definitief op. Deze week kijk ik terug op de afgelopen negen maanden en hoe het nu gaat. En natuurlijk een kleine blik op wat ik verder deze week heb gedaan, lees je weer mee?

Het klinkt heel raar en ik was er echt niet bewust mee bezig maar het lijkt echt alsof mijn zwangerschapshormonen definitief het fort hebben verlaten. Het viel mij in ieder geval deze week ineens op en zonder in allerlei details te gaan treden (het moet hier wel een beetje gezellig blijven ;)), merkte ik het aan mijn huid dat deze weer ‘normaal’ doet. Wat niet wil zeggen dat dat positief is helaas. Mijn huid deed het namelijk best goed onder invloed van hormonen… Wel zit m’n haar beter dus die steek ik dan maar wel in mijn zak. Na 9 maanden ontzwangeren en borstvoeden kocht ik ook deze week eindelijk weer eens wat nieuwe lingerie dus langzaam aan wordt deze moederkloek weer een beetje een vrouw 😉

De baby. Na 9 maanden kan ik zeker zeggen dat dit kleine ventje naast diepe rimpels en ‘prada bags’ onder mijn ogen ook zeker heel veel vreugde en plezier in ons leven brengt. Iedere keer als broer en zus hem nog even een kusje willen geven bij een afscheid of hoe de baby op hun reageert, dan smelt mijn hart. Dat is heerlijk om iedere dag weer naar te mogen kijken. De afgelopen weken heeft de baby grote sprongen gemaakt. Hij tijgert de hele kamer rond, probeert overal op te klauteren en brabbelt de hele dag in z’n eigen taaltje. Hij eet hele stukken banaan weg (echt, hier kunnen die andere twee kids niet tegenop bunkeren) en wil ook alles proeven en eten. Gelukkig wordt er sinds deze week ook stukken beter geslapen dus wij ouders zijn ook weer iets gezelliger.

Mijn baby van 0 naar 9 maanden! ❤

 

Verder deze week:

• Plaatste ik de rokjes van de nieuwe Kleine Baasjes collectie online. Supertrots ben ik erop! Ook begon ik met de broekjes, deze volgen hopelijk komende week.
• Vond ik het helemaal leuk om te zien dat de rokjes ook al meteen besteld worden. Dat is een mooie bevestiging van een goede keus om deze kant op de gaan met de webshop.
• Hangen de nieuwe rokjes ook bij BlendUT conceptstore in Utrecht!
• Ging ik in week 3 van mijn webshoptraining al de fout in. Ik heb mijn opdracht om een braindump (alles opschrijven wat er maar in je hoofd zit) te maken uitgesteld en nu is de week voorbij. Ik ben bang dat als ik begin, ik niet meer kan stoppen met deze dump van mijn brain…

 

Tot volgende week!

xoxo

 

Baby & Mama update-> 6 maanden.

Tijd voor een update want de baby was afgelopen zaterdag al weer 6 maanden! Om maar meteen met de deur in huis te vallen over mijn ervaringen van de afgelopen 6 maanden; het is druk! Deze blogpost is niet voor niets twee dagen te laat 😉 Want jeetje, er is weinig tijd om even op mijn billen te zitten en als die billen eindelijk de bank een keertje raken (zonder dat er kinderen gevoed of geëntertaind moeten worden), volgt de rest van het lichaam automatisch en lig ik knock out voor de tv. Zeg maar dag tegen alle plannen die er waren die avond…

Voordat de derde baby er was zeiden de moeders met drie kinderen; “weet je het zeker” of “wat doe je jezelf aan”. Nog steeds vind ik het raar als men zoiets zegt maar toch snap ik deze moeders inmiddels een beetje. Niet dat ik de tijd terug zou willen draaien hoor! Maar de ervaring die ik nu heb van de staat van mijn huishouden, de energie die het kost om alle ballen in de lucht te houden doet mij realiseren dat een gezin met twee kinderen die naar school gaan heel relaxed is. Nu heb ik twee kinderen die naar school gaan met de bijbehorende sportclubjes en speelafspraakjes, een baby die overal mee naartoe gaat moet en (nog) niet naar een kinderdagverblijf gaat, de webshop waar toch altijd meer tijd in gaat zitten dan gepland, het huishouden, een sociaal leven en ohja ook nog een man en ohja zelf ben ik er ook nog. Dat zijn een hoop ballen die niet altijd even hoog in de lucht hangen. Die man bungelt op dit moment ergens onderaan 😉 Maar hé, als de kinderen maar gelukkig zijn, maakt het niet zo veel uit als de vloer wat plakkerig aanvoelt.

Maar wat hebben die afgelopen 6 maanden mijn leven weer zoveel rijker gemaakt. Wat heb ik toch een heerlijke baby. Hij lacht bijna de hele dag en vind alles prima. Gelukkig maar want hij moet overal mee naartoe. Soms zit ie bijna de hele dag in de maxicosi om van werk naar school en naar voetbal te gaan en dat vindt ie allemaal prima. Als hij maar te eten krijgt. Dat is redelijk nieuw voor ons. Zodra hij doorheeft dat ik een fruithapje of iets anders eetbaars klaarmaak kan er flink gehuild worden. Dat deden die andere kids niet. En hoe verser hoe beter. Het is wel flink extra werk maar hij is op dit moment het enige kind die mijn kookkunsten waardeert.

De interactie met andere kinderen is geweldig om te zien, het kan hem niet gek genoeg zijn. Niet alleen zijn eigen broer en zus, ook de vriendinnetjes op school vindt hij allemaal geweldig. Het is grappig om te zien hoe een derde kind anders in de wereld staat. Waar de oudste het uitschreeuwde bij zwarte piet, geeft de jongste geen kick. Hij krijgt dan ook zijn dagelijkse portie in het Sinterklaasjournaal.

Er is geen recent weeg moment geweest maar de baby zal nu ongeveer 6,7 kilo wegen en 67 cm. Hij is nog steeds wat aan de kleine kant maar heeft al een flinke groei gemaakt sinds zijn geboorte. De kleertjes in maat 62 raken eindelijk te klein dus er kan weer lekker geshopt worden. Eén van de leukere dingen van het moederschap 🙂

Deze moe is moe, maar ook zeker voldaan.

 

Borstvoeding 3.0

Stoppen of doorgaan? Dat vraag ik mezelf nu bijna dagelijks af.

Al bijna een half jaar heb ik het geluk dat die kleine zelf kan en mag voeden. Voor de bevalling nam ik mezelf voor dit 6 maanden te doen. Toen knipperde ik twee keer met mijn ogen en was het al bijna zover.

De oh zo zelfstandige en hippe powervrouw in mij maakt een klein sprongetje. Ik zou best graag mijn lijf terug willen. Weer kunnen rennen zonder dat ik alles vast moet houden, een normale en sexy BH aantrekken, een coltrui dragen, keihard op dieet. Een hele dag op pad met mijn man, een weekendje weg met mijn vriendinnen.

Maar mijn moederhart is daar heel kort en bondig over… dat kan allemaal mijn hele leven nog.

Ik ben nog zo aan het genieten van mijn kleine baby, hij ligt nog zo fijn en dicht tegen me aan. Dat kan ik gewoon nog niet loslaten, wetende dat dat nooit meer terugkomt. Jeetje, het moet niet nog zoetsappiger worden hoor 😉

Borstvoeding geven is niet altijd vanzelfsprekend. Dat heb ik zelf ook ervaren met 3 pogingen tot het spelen van de perfecte moeder. Bij de eerste baby ging het allemaal niet zo soepel. Een keizersnee, een week kolven of de boel op gang te krijgen, tepelhoedjes, tepelkloven, heel veel tranen en een enorme koppigheid van mijzelf om er geen lactatiekundige bij te halen voor een beetje hulp. Mijn baby wilde niet goed drinken en als ie dan wel eens lekker had gedronken, kotste hij alles weer over mij heen. Binnen 3 maanden was ik er helemaal klaar mee.

De tweede baby was een verademing. Het lag dus niet aan mij, ik deed niets verkeerd. Deze baby deed het wel zoals het hoort en ik was blij. Bijna 6 maanden heb ik haar gevoed maar was toch ook wel weer blij dat het afgelopen was.

Maar nu de derde baby, hij wordt al zo snel groot en wijs. Het is nu al een enorm moederskindje and I love it! Ik houd hem bewust nog lekker klein en verwen hem net een beetje extra. Van te veel liefde is nog nooit iemand slechter geworden toch? De deadline voor het einde van de borstvoeding is een maandje opgeschoven met een ultimatum van 9 maanden. Maar moet daar nog even niet aan denken…

Na drie kinderen ben ik inmiddels ook een redelijke borstvoedingsfanaat. Ik vind het mooi, prachtig, liefdevol en nog veel meer. Maar hoe je je kindje ook voedt, zolang je zelf achter je keuze staat is het goed. Niemand hoeft te oordelen over hoe jij je kindje grootbrengt.

Joris en de Draagdoek

Dit is een verhaal over mijn baby Joris en zijn grote vriend de draagdoek…

Nog voordat Joris geboren werd, maakte ik me al druk over allerlei praktische zaken waar je je als moeder van drie druk om kan maken. Bijvoorbeeld het naar school brengen van de twee oudste kinderen. Ik ben niet het type moeder dat de baby even in bed laat, ook al is het maar 10 minuten. Ook kan de papa niet iedere dag een uur later naar zijn werk vertrekken. Dus op de meeste dagen zal de baby mee naar school moeten. Maar hoe doe ik dat als de school omringd is door trappen, ieder kind op een andere verdieping zit en de gangen verschrikkelijk smal zijn. Al een aantal jaar dat ik in de school kom ergerde ik mij aan de kinderwagens die rijen dik voor de lift wachten of heel de gang blokkeren. Dat is niet aan mij besteed.

Ook was ik altijd wel nieuwsgierig naar de draagdoek, bij de andere kinderen was het er niet van gekomen. De dochter heb ik wel in een draagzak gehad maar daar was ik niet een hele grote fan van. Ik kreeg last van mijn schouders en het voelde heel zwaar. Joris is onze laatste baby dus alles wat er nooit van is gekomen bij de andere kinderen, daar krijg ik nu de kans voor het wel te doen.

Het grote voordeel van de draagdoek is (in tegenstelling tot een zak) dat deze direct vanaf de geboorte gebruikt kan worden. Joris was een een erg kleine baby bij de geboorte dus dat voelde meteen goed. Zonder bungelende benen kon ik hem lekker dicht bij mij dragen.

Bij Dragen & zo vond ik een leuke en betaalbare draagdoek van het merk Little Frog. Voordat ik de draagdoek bestelde was ik van plan de doek niet langer te gebruiken dan nodig, dus alleen de eerste maanden. Daar wilde ik dus niet teveel geld aan uitgeven, maar zo’n doek moet natuurlijk wel stevig zijn. Als beginnende dragen kon ik het beste een niet rekbare doek proberen en deze van Little Frog voldeden aan alle eisen en had goede beoordelingen. Joris en ik zijn helemaal om! Voor aankomende winter zag ik op de site van Dragen & Zo ook fijne warme covers voor over de draagdoek. Misschien wordt dat ook nog wel een heel fijne goede aankoop 🙂

Joris is nu 3 maanden en wij hebben samen al veel plezier gehad aan de draagdoek. Tijdens de eerste weken als hij nog niet zelf in slaap kon vallen maar ik toch even mijn handen vrij wilde hebben (er zijn immers nog twee kleintjes die aandacht willen). Na zijn eerste prikje werd Joris pas stil in de draagdoek. Op vakantie hebben wij van alles en nog wat bezocht en beklommen waar je met een kinderwagen niet kan komen. En natuurlijk tijdens de wandelingen naar school kijkt mijn kleine baby zijn ogen uit en ik kan mijn andere kleintjes gewoon een hand geven. Het enige nadeel is dat tijdens de warme zomerdagen een draagdoek erg warm is waardoor ik toch soms voor een ritje in de wandelwagen koos. Stiekem kijk ik toch al een beetje uit naar iets koelere dagen, dan kunnen mijn kleintje en ik elkaar lekker warm houden in de draagdoek…