Weekly #18: De Pastaketting.

“Mama, NIET in mijn tas kijken!!” riepen ze allebei vlak voor de vakantie. Ze moesten me helpen herinneren waarom. Ohja, over twee weken is het moederdag. Helemaal vergeten.

Tygo: “Ik ga het verstoppen op een plek waar je het nooit kan vinden!” Ik: “Ik vind altijd alles..” Tygo: “Ga maar zoeken dan!” Ik: “Nee, anders vind ik het en dat is niet leuk.”

Mila: “Ik verstop het onder het dak van het barbiehuis. Maar je mag niet kijken mama!” Ik: “Nee hoor schat, ik zou niet durven.”

De twee weken die daarop volgen heb ik bovenstaande conversatie wel twintig keer gevoerd. Ik moest zoeken en mocht niet kijken. Iets wat ik allebei niet gedaan heb (of ik nu de waarheid spreek laat ik in het midden ;))

Eindelijk breekt dan eindelijk moederdag aan. Zoals ik vorig jaar in mijn blog al heb laten weten ben ik niet zo van moederdag en alles eromheen. Een knutsel krijg ik heel vaak van de kinderen en ook alle knuffels en kusjes maken iedere dag moe-derdag. Deze moe-derdag zijn wij letter moe-der dan ooit. Na een vrijgezellenfeest van een vriendin en een avondje(ahum, nachtje) Armin van Buuren voor de man zitten we brak om 7.30 uur aan het ontbijt.

Maar dan de gezichten van de kindjes, die zijn echt onbetaalbaar! Wat zal ze ervan vinden? Welke gaat ze als eerst open maken? Vind ze het mooi? Je ziet ze vragend en verwachtingsvol kijken naar hoe je het openmaakt. En dan gebeurt er iets heel ergs… het zelf gemaakte sieradendoosje scheurt! “Maak je het nou kapot?!” roept ze. Ja sorry hoor, wie maakt er dan ook een papieren sieradendoosje en plakt het dicht met plakband! 😉

Gelukkig zit er een prachtige ketting in, gemaakt van rietjes. Heel mooi! Vervolgens geeft ze ook nog toe dat ze het niet eens zelf gemaakt heeft, ze heeft haar vriendinnetje het werk laten doen. Goed zo meid, lekker delegeren!

Tygo heeft helemaal zijn best gedaan met een zelfgemaakte papieren placemat (heel handig..) en een theepotje erbij.”Ik heb er wel 2 hele dagen aan gewerkt mama!” Ik zie het, het ziet er heel ingewikkeld uit.

Na al het uitpakken wordt er eerst 10 keer gevraagd welk cadeau ik het mooist vind. Een tip voor alle moeders, antwoord altijd politiek correct: “Ik vind ze allebei even mooi.” Ja, maar als je nou echt moet kiezen mama, welke kies je dan? Die van mij he? (en dan iets minder politiek correct) “Nee kinders, ik kies niet tussen mijn kinderen dus jullie zullen nooit weten welke ik mooier vind”….

Na 5 minuten zijn ze al weer helemaal vergeten dat het moederdag is en begint het gezeur en geruzie en de dagelijkse sleur gewoon weer opnieuw. Net als iedere andere dag is het ook vandaag weer moe-derdag.

xoxo

Weekly #15+16: De grote verbouwing

Het is eindelijk klaar! De nieuwe keuken glanst ons tegemoet in haar hoogglans wit en glimmend zwart werkblad. Wat is ze mooi geworden 🙂 We hebben er al 3 dagen flink van genoten, de keuken is afgelopen vrijdag opgeleverd en dezelfde avond bakten wij pizza’s in onze nieuwe oven, zo groot, dat er drie tegelijk in pasten! Ook hebben we al 2 keer een ovenschotel gegeten en vanmiddag koekjes gebakken (het is duidelijk, wij hadden nog nooit eerder een echte oven..) Lees mee met mijn verhaal over verbouwen met 3 kids.

Dat is namelijk nogal wat. Echt, diep respect voor gezinnen die met jonge kinderen gaan verhuizen. Wat een gedoe zeg….

Wat hebben wij precies gedaan? Een nieuwe keuken dus. Maar daarnaast hebben wij ook de gehele woonkamer opnieuw in het stucwerk gezet en geverfd. Dit klink heel simpel maar toch komt er altijd meer bij kijken dan je denkt. We hebben dan ook heel veel zelf gedaan. Het slopen van de keuken (eerder netjes verwijderen want wij verkochten de oude keuken compleet op marktplaats #tip ;)) en het wegbrengen van het afval. Maar ook het schilderen deed mijn vent helemaal zelf me hulp van zijn geweldige pa en toffe zwager. Ook moest de woonkamer helemaal leeg dus de bovenverdieping en de zolder stonden voor 3 weken helemaal volgebouwd met allerlei zooi. Wat natuurlijk helemaal niet handig is met een rondkruipende baby.

Toch is een baby ook wel weer handig, zijn spullen dan. Omdat we beneden niks konden tijdens het stucken en verven leefden we vooral boven waar de commode diende als tijdelijk keukenblad voor het klaarmaken van boterhammen en het babybadje werd omgetoverd tot afwasteil. De oudste zoon verdiende dan weer af en toe 50 cent door het afwasje te doen. Het andere voordeel van een verbouwing met veel kinderen is dat je overal welkom bent om te eten en dat alle speelafspraakjes vooral niet bij jou thuis plaats kunnen vinden 😉

Het waren twee grappige, leuke maar ook zeer vermoeiende weken. Het wachten en aanpassen was het zeker waard maar ik ben nu toch ook wel erg blij dat het er weer op zit. Iedere dag waren we op pad om ergens te eten en soms ook te koken. De baby was regelmatig bij oma te vinden maar het ophalen en brengen ging ook niet altijd op de meest ideale tijdstippen. De kinderen lagen meestal erg laat in bed en dat merkten we. De laatste dag wilde de dochter ook niet meer bij iemand spelen. Haar vriendinnetje moest en zou met ons mee naar huis. Zodra de bank weer enigzins op zijn plek stond ploften de kids erop. Het mooie was dat ze niet eens echt ook hadden voor de nieuwe keuken, ze waren al lang blij dat de spelcomputer weer was aangesloten.

We kunnen weer koken, we hebben een kokend heet water kraan voor mijzelf de theeleut en jeetje wat ben ik blij met de oven. Kunnen we eindelijk eens een fatsoenlijke taart bakken! Wel liet ik vanmiddag de koekjes meteen aanbranden. De oven en ik moeten nog even op elkaar ingespeeld raken. Zoals iedere verbouwing zal het nog wel een paar weken duren voordat het echt klaar is. We willen nog nieuwe gordijnen en ook is het de bedoeling dat er een fijne kinderhoek komt.

Inmiddels liggen de volgende interne verhuisplannen ook al klaar. Er worden binnenkort 3 slaapkamers verwisseld zodat de baby eindelijk een eigen kamer krijgt. Op naar een goede nachtrust 😉

 

Tot volgende week! xoxo

PS. vergeet niet dat in april je bestelling gratis wordt verzonden, dus ga deze week nog snel langs de webshop! (einde reclameronde ;))

Weekly #14: Pijnstillers

Een ietwat verlate update van de afgelopen week. Wij zijn namelijk aan het verbouwen en dat geeft wat rommel en chaos in huis. Leuke chaos, dat wel. Maar heel praktisch is het niet met een baby. We doen de woonkamer en de keuken dus de baby blijft verplicht boven of in zijn kinderstoel. Afwassen doen we in het babybadje en boterhammen smeren we aan de commode. Zo komen al die babyspullen toch nog goed van pas 😉

Mocht je ook nadenken over een nieuwe keuken dan krijg je nu van mij een heel handige en bovendien gratis tip: zet je oude keuken op Marktplaats. Wij hadden veel gegadigden en hebben er nog een leuk bedrag voor gekregen. En je oude keuken dan nog opgehaald ook!

---

 

Ik las een artikel deze week dat ik graag met je wil delen omdat ik hier de afgelopen dagen zelf ervaring mee heb gehad. Niet letterlijk, maar wel een beetje. In het artikel van tijdschrift Mama & Family wordt beschreven dat 300.000 vrouwen in Nederland verslaafd zijn aan pillen. Het overgrote deel hiervan is moeder. Er is best een variatie in wat er geslikt wordt maar de reden waarom het gebeurd is hetzelfde namelijk het beter aankunnen van de dag en de kinderen. En hier komt het punt waarop ik dat voor een deel wel begrijp en het ook een klein beetje heb ervaren. Lees snel verder..

Mijn verstandskiezen moesten eruit en woensdag was het dan zover. Ik stond met knikkende knietjes bij de tandarts waar meneer de kaakchirurg met een grote grijns op mij staat te wachten om het eerste deel van mijn verstandskiezen uit mijn mond te trekken. Alles wat je verwacht van een kaakchirurg in je ergste dromen stond voor mijn neus. Een grote wat oudere man, met alleen wat wit haar aan de zijkanten van zijn grote ronde hoofd, in een lange witte jas met enorme handen die zegt; “wij gaan leuke dingen doen vandaag”. Ik wilde heel hard wegrennen maar dat leek mij niet de beste oplossing. Als ik deze man zou moeten omschrijven in een Donald Duck karakter dan zou hij een zware jongen zijn in varkensvariant in een witte jas, zie je het voor je? En de naam, een Duitse en typische naam voor dit beroep.

Het fijne deel kwam na de afspraak. Ik kreeg een recept voor pijnstillers, ibuprofen van 600mg. Ik zei nog fijn tegen de meneer dat ik net 2 paracetamol had ingenomen dus dat het vast wel mee zou vallen. Maar wat was ik blij met deze tabletten. Er kwam namelijk toch best veel pijn (nu 5 dagen later voel ik het nog steeds..) en deze tabletten gingen er in als snoep. En toen kwam de ervaring. Niet alleen de pijn van de ingreep verdween, ook de hoofdpijn en alle pijntjes en  het wattenhoofd waar een oververmoeide moeder last van heeft verdwenen. Ik voelde me kiplekker, een beetje mellow en lekker chill zeg maar 😉 Ik kon de wereld aan. En zo ging het een paar dagen door. De baby sliep weer eens niet ’s nachts en ik voelde me ’s ochtends flink beroerd. Maar na het nemen van de pijnstiller zag de dag er een stuk zonniger uit.

Alsof het voorbestemd was, zag ik na een paar dagen dat artikel waar ik mezelf ineens een beetje in herkende. Tja, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dit is niet het type moeder dat ik ben of wil zijn. Ik slik geen pillen (als het niet nodig is), ik  drink (meestal)niet voor 5 uur ’s middags en eigelijk drink ik sowieso meestal niet. Eigenlijk ben ik heel braaf, misschien wel een beetje saai voor sommigen. En ja, soms ben ik afgepeigerd en is de energie erg ver te zoeken maar ik weet hem altijd wel weer terug te vinden. Hoe? Door te lachen (met en om je kinderen en jezelf) en te doen wat ik leuk vind. Meer heb je niet nodig om een leuke moeder te zijn. En al die andere dingen komen later wel weer.

Voor nu gaat die geweldige laatste pijnstiller de kast in voor een echt noodgeval en ga ik over op de paracetamol voor de laatste kaakpijntjes. Het enige vervelende aan dit verhaal is de wetenschap dat ik nog een keer naar meneer de kaakchirurg moet voor de andere helft…

Heb een fijne week en geniet van het mooie weer!

xoxo

Weekly #13: Mommyflu

Ik ben ziek… Sinds vandaag en eerlijk is eerlijk ik ben niet doodziek. Maar vanmorgen kon je me opvegen. Uitgerekend op de eerste echte mooie lentedag van het jaar ben ik ziek. Als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan ziek zijn. Niks voor mij. En dat vinden de kinderen ook. Ze maakten dan wel heel lief een beterschap kaart voor mij en we speelden doktertje maar dat ging allemaal niet echt heel zachtjes. Deze mama gaat dus straks lekker naar bed, zoals het hoort als je ziek bent. Oh nee… de baby is weer eens wakker 😉

Om het maar meteen even over de baby te hebben. Hij was deze week al weer 10 maanden. Hij maakt enorme sprongen in zijn ontwikkeling. Wij zijn het niet zo gewend om ‘snelle’ kinderen te hebben. Maar Joris gaat al staan soms, kan zichzelf heel goed vermaken en hij weet ook alles wat hij wil heel goed duidelijk te maken. Zo leuk om te zien! Veel mensen zeggen dat het bij een derde toch allemaal sneller gaat omdat ze een voorbeeld hebben. Dat klopt maar ik denk dat het vooral komt doordat hij meer speelgoed ‘op niveau’ aangereikt krijgt. Zo speelt ie in tegenstelling tot zijn grote broer nu al veel met duplo, met poppen en ook de letter en reken laptop van de grote zus heeft ie al te pakken.

Dit vrolijke en heerlijk mannetje heeft ook een keerzijde.. hij slaapt niet. Afgelopen week was het weer een totale ramp met als gevolg dat ik er iedere dag bij mezelf een rimpel bij zie komen. Op dit soort momenten merk ik wel dat ik geen 25 meer ben, je raakt dan niet zo snel meer terug in je plooi 😉 Het is eigenlijk heel frustrerend af en toe. Zo moest ik deze week en stap date in Amsterdam afzeggen omdat ik zo vreselijk moe was, dan is het gewoon niet gezellig voor de anderen. En ik houd het ook niet vol zo’n hele avond. Het is al iedere ochtend wakker worden met het gevoel dat je zwaar bent wezen stappen. Ja, ik stap honderd keer per nacht mijn bed uit…

Baby Joris 10 maanden.

Maar goed, genoeg geklaagd. Verder deze week:

Is er weer hard gewerkt aan de webshop en hebben we deze maand april een leuke actie voor je:

De dochter vind het erg leuk om model te staan en is ook helemaal in de wolken met haar nieuwe jurk! Kom snel eens kijken op de site naar alle nieuwe producten, je bent welkom!

 

Tot volgende week!

xoxo

 

Weekly update #11: de wet van Murphy.

Ken je die wet? Dat als het mis kan gaan het ook misgaat. Precies op momenten dat het even niet uitkomt. Vorige week vertelde ik over mijn issues als werkende moeder. Dat had ik misschien beter niet kunnen doen want van werken kwam deze week wel erg weinig terecht. Toch hebben we een erg leuke week gehad, de dochter werd 5 jaar (hieperdepiep!) en dat hebben we uitgebreid gevierd. Lees maar mee!

Afgelopen donderdag werd onze kleine meid al weer 5 jaar. Vijf jaren…. waar zijn ze gebleven? De tijd gaat zo ongelofelijk snel dat het bijna eng wordt. Al maanden was ze bezig met wie ze uit zou nodigen, wat ze ging trakteren en vooral heel belangrijk, wat er op het verlanglijstje komt. Als het dan eenmaal zo ver is heeft ze het eigenlijk niet in de gaten, heel schattig 🙂 Uiteraard wordt er getrakteerd op school. Wij hebben dat een klein beetje in de paas sfeer gedaan, wel zo leuk. Het stomme is dat ik tegenwoordig overal foto’s van maak maar dat ik dat van iets dat niet blijvend is, zoals een traktatie, domweg vergeet. Heel jammer want het zag er zo leuk uit.

Vrijdag was het kinderfeestje. Deze viel samen met het voorjaarsontbijt op school dus er kwamen 6 misselijke meisjes, in pyjama, mee naar huis. Het eerste kinderfeestje was een groot succes. We hebben gedanst, gezongen, verkleed, haren gevlochten (hiervoor liet ik mijn BFF en beste kapster van het land overkomen :)), geverfd, taart gegeten en lekker gespeeld. De meiden waren helemaal uitgelaten, maar wat is het heerlijk om een berg met tuttebellen in huis te hebben!

Nu vraag je je af, wat ging er dan mis? Op zich geen groot drama maar van die kleine dingen die er ook nog eens bijkomen tijdens zo’n drukke week. Uiteraard was er weer een studiedag deze week en de baby was ook nog eens ziek. Er waren weer nachten van 3 uur slaap en dagen waarin je alles moet doen met een baby in de draagzak. Voor het voorjaarsontbijt maken de kinderen een ontbijtje voor een ander kind in een zelf versierde schoenendoos, ik viel in de valkuil door de kinderen iets te veel te helpen bij het maken versieren van deze doosjes. Ook stond ik iedere dag in de supermarkt omdat er weer iets vergeten was. En op het moment dat je denkt even snel langs de Ikea te gaan voor een opbergbak, en dan meteen maar even de offerte van onze nieuwe keuken akkoord wil gaan geven, ben je ineens 2 uur bezig en sta je daar met een baby en een 5 jarige zonder eten en drinken. Kortom geen enorm Murphy gehalte maar wel veel dingen die net niet in de planning pasten. Maarja, that’s a moms life…

Deze week ben ik doorgekomen op adrenaline en gisteravond na de derde dag van verjaardag vieren stortte ik aardig in op de bank. Ik viel gewoon bijna in slaap tijdens onze Netflix serie House of Cards. Degenen die dit ook kijken snappen hoe onwaarschijnlijk dit is 😉

---

Verder hebben we deze week al een beetje opgeruimd en verkopen we komende dagen/weken veel op marktplaats (neem maar even een kijkje hier en hier ;)). Wij gaan namelijk een beetje verbouwen in huis en dat is fijn om dat in een opgeruimd huis te doen. Over 3 weken gaan we al beginnen dus de komende tijd zullen we weer niet stilzitten. Maar komende week eerst weer heel hard met Kleine Baasjes aan de slag, er liggen bestellingen te wachten, Yes!