Weekly #18: De Pastaketting.

“Mama, NIET in mijn tas kijken!!” riepen ze allebei vlak voor de vakantie. Ze moesten me helpen herinneren waarom. Ohja, over twee weken is het moederdag. Helemaal vergeten.

Tygo: “Ik ga het verstoppen op een plek waar je het nooit kan vinden!” Ik: “Ik vind altijd alles..” Tygo: “Ga maar zoeken dan!” Ik: “Nee, anders vind ik het en dat is niet leuk.”

Mila: “Ik verstop het onder het dak van het barbiehuis. Maar je mag niet kijken mama!” Ik: “Nee hoor schat, ik zou niet durven.”

De twee weken die daarop volgen heb ik bovenstaande conversatie wel twintig keer gevoerd. Ik moest zoeken en mocht niet kijken. Iets wat ik allebei niet gedaan heb (of ik nu de waarheid spreek laat ik in het midden ;))

Eindelijk breekt dan eindelijk moederdag aan. Zoals ik vorig jaar in mijn blog al heb laten weten ben ik niet zo van moederdag en alles eromheen. Een knutsel krijg ik heel vaak van de kinderen en ook alle knuffels en kusjes maken iedere dag moe-derdag. Deze moe-derdag zijn wij letter moe-der dan ooit. Na een vrijgezellenfeest van een vriendin en een avondje(ahum, nachtje) Armin van Buuren voor de man zitten we brak om 7.30 uur aan het ontbijt.

Maar dan de gezichten van de kindjes, die zijn echt onbetaalbaar! Wat zal ze ervan vinden? Welke gaat ze als eerst open maken? Vind ze het mooi? Je ziet ze vragend en verwachtingsvol kijken naar hoe je het openmaakt. En dan gebeurt er iets heel ergs… het zelf gemaakte sieradendoosje scheurt! “Maak je het nou kapot?!” roept ze. Ja sorry hoor, wie maakt er dan ook een papieren sieradendoosje en plakt het dicht met plakband! 😉

Gelukkig zit er een prachtige ketting in, gemaakt van rietjes. Heel mooi! Vervolgens geeft ze ook nog toe dat ze het niet eens zelf gemaakt heeft, ze heeft haar vriendinnetje het werk laten doen. Goed zo meid, lekker delegeren!

Tygo heeft helemaal zijn best gedaan met een zelfgemaakte papieren placemat (heel handig..) en een theepotje erbij.”Ik heb er wel 2 hele dagen aan gewerkt mama!” Ik zie het, het ziet er heel ingewikkeld uit.

Na al het uitpakken wordt er eerst 10 keer gevraagd welk cadeau ik het mooist vind. Een tip voor alle moeders, antwoord altijd politiek correct: “Ik vind ze allebei even mooi.” Ja, maar als je nou echt moet kiezen mama, welke kies je dan? Die van mij he? (en dan iets minder politiek correct) “Nee kinders, ik kies niet tussen mijn kinderen dus jullie zullen nooit weten welke ik mooier vind”….

Na 5 minuten zijn ze al weer helemaal vergeten dat het moederdag is en begint het gezeur en geruzie en de dagelijkse sleur gewoon weer opnieuw. Net als iedere andere dag is het ook vandaag weer moe-derdag.

xoxo

Heerlijk avondje…

“Mijn zusje heeft meer cadeau’s dan ik!”

“Waarom is mijn pakje kleiner?”

“Ik had toch liever die enorme doos lego in plaats van deze iets kleinere.”(Die nog steeds een vermogen kost, jemig wat is lego duur.)

“Mama, ik ben misselijk…”

Hebben jullie ook zo’n heerlijk avondje gehad?

Wij hebben het ook heerlijk gehad hoor, maar dit was toch een greep uit de opmerkingen van onze kinderen tijdens Sinterklaasavond. Grappig om te zien dat dat complete eerlijke gevoel tot uiting komt als het om cadeau’s en snoepgoed gaat.

Ik vind het zo moeilijk om leuke cadeau’s voor de kids te zoeken zonder meteen een maandsalaris kwijt te zijn. Ze willen ook zo veel en iedere dag weer iets anders. Behalve voor de baby, daarvoor cadeautjes kopen is heerlijk. Ik mag namelijk helemaal zelf kiezen wat hij krijgt. Lekker losgaan op dingen die je normaal misschien niet zo snel zou kopen voor je kleintje. En goh, wat heeft Sinterklaas dan ineens een goede smaak als het om kinderkleding en kindermaker accessoires gaat 😉

Gelukkig zijn alle kleintjes heerlijk en tevreden hun bedjes ingekropen. Pfiew, missie geslaagd.

En wat doen jullie vandaag? De leftovers kruidnoten opeten? Al het gekregen speelgoed uitstallen? Die kruidnoten gaan hier denk ik de prullebak in, het speelgoed snel onderverdelen naar de juiste kamers en hup die kerstboom optuigen en kerstkransjes eten. Ik kan niet wachten!

Fijne zondag!

 

Sint mania

“Mam, Sinterklaas is nep.”

Ik verslik me bijna in mijn doperwt. Deze vraag, of eerder dit statement, had ik ooit wel een keer verwacht. Maar nu nog niet. Net 7 is mijn oudste en hij is nog zo lekker jong en naïef. De goedgelovigheid straalt er vanaf dus nee, dit zag ik even niet aankomen. Maar ja, nu in groep 4 en een aantal vriendjes die ook al bijna 8 zijn en van oudere broers en zussen het slechte nieuws al te horen hebben gekregen, we kunnen er niet meer omheen.

En jongens, het is pas september. Het lijkt wel alsof de Sinterklaas gekte ieder jaar eerder zijn intrede in dit land doet. Tijdens de zomervakantie werd er al een aantal keer gevraagd wanneer Sinterklaas weer in het land komt. Dat duurt nog heel lang is mijn standaard antwoord. Als je dan eind augustus thuiskomt en je ziet al schappen vol met kruidnoten bij de Hema en de Albert Heijn dan kun je er niet meer omheen. Dus bij het eerstvolgende zeur moment over die Barbie of Ninjago zeg ik heel droog: “Zet maar op je verlanglijstje voor Sinterklaas”, wat resulteert in een lijst met 50 wensen terwijl de maand oktober nog moet beginnen.

Maar daar was dus de conclusie van de zoon, Sinterklaas is nep en de pieten ook. “Als je aan z’n baard trekt valt ie eraf en als zwarte piet in het water valt blijft het zwart gewoon zitten dus hij kan niet zwart van roet zijn en er is toch niemand zo zwart? En als de Sint echt zou zijn dan zou hij toch wel iedere dag komen om cadeau’s te brengen? Het is gewoon een verklede oude man.” Ik had mij duidelijk nog niet voorbereid op deze vragen en voelde mijn wangen gloeien. Ik kan niet liegen en wil dat ook eigenlijk niet doen, zelfs niet over onze Goedheiligman. Maar hem de waarheid vertellen wil ik ook niet. Er zit maar één ding op, de alles omvattende vraag stellen: “zoon, wie stopt dan al die cadeaus in je schoen?”

“Ja duh, dat doet toch Sinterklaas mama! Wie anders?!”

Beestjes

Mijn dochter en ik hebben één groot ding gemeen. Dat konden wij na deze zomer alleen nog maar beamen. Ik wist al heel snel dat dit er bij haar ook in zit, net als bij mij. Het is een karaktereigenschap, we zijn er mee geboren en kunnen er niets aan doen. Uiteraard hebben de dochter en ik wel meer gemeen, we lijken trouwens erg veel op elkaar zowel innerlijk als uiterlijk. Maar deze eigenschap had ik haar graag bespaard. Wij zijn namelijk bang voor beestjes….

Alles met zes of meer poten, alles dat stiekem over de grond kruipt, alles dat vlug langs komt zoemen. Soms is de zomer en met name de maand augustus echt een hel voor ons. Na 32 jaar kan ik redelijk met deze angst overweg. Een spin zuig ik heel dapper op met de stang van de stofzuiger op de langste stand. Een zilvervis laat ik maar gewoon lopen, afhankelijk van waar die zit uiteraard. Een wesp moet niet te dicht in de buurt komen want dan kan ie een mep verwachten, als ik niet al heel hard ben weggerend. Maar nog steeds als ik in het vroege voorjaar de tuin in ga en de eerste bijen en hommels en ander vliegend spul voorbij zie en en hoor vliegen, moet ik altijd weer even wennen. In september zijn er spinnen, van die grote die aan je ramen hangen en tussen de heg zitten.. bbbrrrrrr! Die blijven altijd eng. Het is nu september en er zitten al van die grote dikke spinnen op de ramen. De ramen die nodig gezeemd moeten worden.

Maar dan de dochter, ze is nog heel blue en naïef in haar doen en laten. Het was net mierentijd en wij hadden ons portie mieren in huis al gehad (ze hadden namelijk de weg naar de kast met het zoete broodbeleg gevonden, leuk zo’n mierenparade door je keuken…). Om de een of andere reden steekt ze op de vroege ochtend, terwijl we klaar staan voor school, haar hand in de klimop. Het gegil wat daarop volgde was niet voor de poes, alsof er een draak op haar hand vuur had gespuwd. Omdat ik niet wist wat er aan de hand was, maar haar geloofde op het aantal decibel dat uit het keeltje kwam durfde ik niet te kijken wat er op haar hand zat en begon zelf ook bijna te gillen.

Inmiddels zijn ook de glazenwassers of hooiwagens zijn weer actief op de ramen en deuren (deze dingen hebben pas echt nut als ze ook daadwerkelijk hun naam waarmaken toch? ). Dus zodra de deur opengaat ontsnapt er regelmatig een klein gilletje uit het kleine meisje. Het enige wat ik als moeder nog kan doen is lachen naar mijn kleintje en zeggen: “Ik weet hoe je je voelt schatje.”

Nieuw merk: MIJN Kinderkleding

MIJN Kinderkleding, klinkt best leuk toch? Na het kopen van je nieuwe kleding kun je dat ook zeggen, het is van mij. Zo staat het ook op het labeltje op de kledingstukken: ‘van MIJN voor jouw’.

Tot voor kort had ik eigenlijk nog niet gehoord van het merk MIJN, toch bestaat het al sinds 2011. Via mijn leverancier die ook de merken Dutch Heroes en The Dutch Design Bakery in productie hebben kwam ik in aanraking met het merk MIJN en werd van deze wintercollectie wel erg blij! En als ik er blij van word dan worden er vast veel andere moeders ook heel blij. Naast de vrolijke kleuren die in dit modeseizoen passen maar toch ook weer tijdloos zijn springen er voor mij een aantal dingen echt uit in deze collectie. En waar ik ook heel erg blij van wordt is de jongenscollectie. De jongens zijn niet altijd goed vertegenwoordigd bij de meeste modemerken. De hoody’s en longsleeves van MIJN zijn mooi, betaalbaar, van goede kwaliteit en gaan tot maat 164.

MIJN favorieten:

Het geruite rokje is echt MIJN nr 1 favoriet! Je ziet nu veel van deze grote schotse ruit. Je kunt er veel kanten mee op qua styling en dat maakt het rokje een echte allrounder deze winter. Nu nog leuk met kniekousen, straks als het koud wordt met een maillot en een jeansjasje of blousje. Rokje ruit €29,95.

Ik houd van rokjes, dus ook deze is MIJN favoriet. Een streepje kan altijd! Rokje gestreept €34,95

Voor MIJN zoon kies ik als het wat kouder wordt vaak voor een hoody, maar wel eentje van een mooie kwaliteit die niet gaat lubberen en het hele seizoen mooi blijft. Ook heeft het merk MIJN voor jongens leuke gekleurde sjaals, collen en beanies. Leuk om je outfit hier mee af te maken! Hoody oranje of blauw €49,94, beanie € 11,95.

 

Eindeloos variëren met de kinderkleding van MIJN. Jurken, sjaals, leggings en alles is op elkaar afgestemd. Het gestreepte polojurkje hier rechts op de foto is makkelijk te combineren, zit lekker en heeft een fijne dikke kwaliteit. Perfect voor het najaar en de winter! Polojurk €44,95, bloemenjurk €49,95.

Eerlijke productie.

Sociaal verantwoord ondernemen is voor MIJN heel belangrijk. De collecties van MIJN worden gemaakt van organisch katoen om zo weinig mogelijk belastend voor het milieu te zijn. De fabriek waar de MIJN kleding gemaakt wordt zorgt voor veilige en eerlijke omstandigheden voor de werknemers. In de buurt van de fabriek staat een school een gedeelte van de MIJN opbrengsten gaat naar deze school en opvang voor gehandicapte kinderen. Shoppen bij MIJN is dus niet alleen leuk maar ook verantwoord!

Bekijk hier de wintercollectie van MIJN Kinderkleding.