Stand out and run!

Toen het startbewijs binnen kwam was er geen weg meer terug!

 

En dat hebben we gedaan! Gisteren wel te verstaan. Tijdens de Ladiesrun van Rotterdam.

Hoe het allemaal begon? Vriendin A bedacht dat het wel heel leuk en sportief van ons (7 vriendinnen inclusief mijzelf) zou zijn als wij zouden gaan trainen voor de Ladiesrun. Omdat iedereen meteen volmondig “JA” riep kon ik niet anders dan met frisse tegenzin beginnen met de training. Dit was eind januari.

Nu 4 maanden later zijn wij allemaal zo ontzettend trots op elkaar en onszelf. We hebben het gewoon gedaan! En wat was het leuk! De sfeer was geweldig! De roze outfits en alle mensen aan de zijlijn die je aanmoedigen, wat een ervaring!

We hebben de eerste 5 kilometer verslagen met hardlopen. We zitten strakker in ons vel. We voelen ons goed en gezond. En we steunden een goed doel met onze inschrijving voor de Ladiesrun voor Pink Ribbon.

De vriendinnen in kwestie zijn al aan het plannen voor een volgende run. Ik weet het nog niet. Eerst maar eens kijken hoe lang de spierpijn in mijn kuiten blijft…

En dit wij, de meiden van de Ladiesrun!

 

Maandag

Goedemorgen (of is het al middag).

Maandag. Een nieuwe week, een nieuwe start. Dus moeten we allemaal even bijkomen. Na een heerlijk en ook wel druk weekend straalt de maandagmorgen je tegemoet. Hoewel ik gister ook aan het werk mocht heb ik toch echt even het maandag ochtend gevoel. Dochter Mila heeft dat ook. Een drama bij het kinderdagverblijf, eigenlijk zoals altijd. Doen kinderen dat expres om mama een schuldgevoel te geven? Nou, het werkt hoor. Ook weet ik dat zodra ik de deur uit ben mientje al weer lekker aan het spelen is, het liefst neem ik haar weer mee. Op school gaat zoon Tygo meteen met zijn vriendjes spelen in de klas. Gelukkig kan mama met een gerust hart de klas uit.

Na een weekje rust moet ik echt weer aan de bak. Dus hop, sportkleding aan en rennen. Met pijn en moeite een nette 4,5 kilometer gelopen. Toch best blij mee. En meteen een lekker kleurtje van de zon! Over twee weken doen mijn vriendinnen en ik mee aan de Ladies Run voor Pink Ribbon in Rotterdam. Die 5 kilometer moet dan wel lukken. Aan de outfit zal het in ieder geval niet liggen!

Weer thuis liggen er wat klusjes te wachten. Na mijn afwezigheid gister en daarna een barbecue is het een aardige zwijnenstal in ons stulpje. Douchen, aankleden en aan de slag. Rond een uurtje of 11 begint mijn werkdag dan eindelijk. Gelukkig bepaal je dat als ondernemende moeder allemaal zelf en werken we gewoon vanavond wat langer door. Maar wat gaan we doen vandaag? Daar is het maandag ochtend gevoel opnieuw. Waar beginnen en wat wil ik allemaal gedaan hebben vandaag?

Gisteren mocht ik een leuke kledingparty geven in combinatie met een babyshower. In dit geval weet de zwangere dame nog niet wat het wordt dus mocht ze meerdere sets uitkiezen voor zowel een jongen als een meisje. Na haar bevalling zal ik een pakket opsturen met de juiste kleertjes. Ontzettend leuk dat deze dame na haar bevalling een leuk cadeau staat te wachten! Het was een geslaagde middag!

Eerst maar opruimen van de kledingparty. Daarna een nieuwsbrief, blogs bijwerken en werken aan de voorbereidingen voor de Webshopmarkt Leidsche Rijn waarvan ik deel uitmaak van de organisatie. Oh ja, en starten met een koopjeshoek voor de zomer op Facebook. Allemaal leuke dingen dus!

Zo. Het maandag ochtend gevoel is weg. We kunnen aan de slag! Fijne week allemaal en geniet van het mooie weer.

Heb jij ook weleens last van de maandag? Laat het weten en geef hieronder je reactie. Ik ben benieuwd!

Running ladies

Vandaag heb ik iets fantastisch meegemaakt! Iets wat me een jaar geleden eigenlijk niet zo veel interesseerde. De Marathon van Rotterdam.

Voordat ik verder vertel moet je weten dat ik zelf sinds twee maanden ook een beetje aan hardlopen doe en sinds januari bijna 5 kilo ben afgevallen door bewuster te eten. Wat inhoudt dat ik bijna op mijn gewicht ben van voor het kinder tijdperk….

De Marathon van Rotterdam, wat een happening, wat een belevenis, wat een emotie. Samen met vriendin J stond ik aan de zijlijn, 500 meter voor de finish, de deelnemers van de 10 kilometer marathon aan te moedigen. Sommigen konden niet meer maar door ons gejuich konden ze nog net de laatste stappen zetten tot de eindstreep. Anderen renden alsof ze nog heel lang door konden rennen. Wat is dat mooi om te zien.

 

Ze gaan bijna beginnen, de sfeer is geweldig!

Tussen de 12000 deelnemers aan de 1o kilometer zoeken J en ik naar onze vrienden. We hebben er twee van de vier gespot waaronder vriendin A (jawel, de kapster is van alle markten thuis) en haar man. Wat mooi om hun te zien rennen! Wat zijn wij trots! Zoiets heb ik echt nog niet eerder meegemaakt. De reactie als ze ons zien juichen aan de zijlijn is geweldig. Ze wisten namelijk niet dat wij er waren. Surprise!

Een medaille om trots op de zijn!

Binnenkort zullen J en ik samen met A en een aantal andere vriendinnen ook meedoen aan een geweldig event. De Ladies Run van Pink Ribbon in Rotterdam. Na het meemaken van dit event kunnen we maar één ding zeggen: we hebben er zo’n zin in! Het proeven van de sfeer, de toeschouwers, het gevoel dat je het kunt. En we kunnen het dames! We gaan ervoor!

De reden dat ik mee doe aan de Ladies Run is heel eerlijk gezegd alleen maar omdat ik geen spelbreker wilde zijn, alle vriendinnen waren namelijk heel enthousiast. Maar na deze dag wil ik nog maar één ding, zo hard mogelijk over de finishlijn tijdens de Ladies Run op 1 juni.