Maandag

Goedemorgen (of is het al middag).

Maandag. Een nieuwe week, een nieuwe start. Dus moeten we allemaal even bijkomen. Na een heerlijk en ook wel druk weekend straalt de maandagmorgen je tegemoet. Hoewel ik gister ook aan het werk mocht heb ik toch echt even het maandag ochtend gevoel. Dochter Mila heeft dat ook. Een drama bij het kinderdagverblijf, eigenlijk zoals altijd. Doen kinderen dat expres om mama een schuldgevoel te geven? Nou, het werkt hoor. Ook weet ik dat zodra ik de deur uit ben mientje al weer lekker aan het spelen is, het liefst neem ik haar weer mee. Op school gaat zoon Tygo meteen met zijn vriendjes spelen in de klas. Gelukkig kan mama met een gerust hart de klas uit.

Na een weekje rust moet ik echt weer aan de bak. Dus hop, sportkleding aan en rennen. Met pijn en moeite een nette 4,5 kilometer gelopen. Toch best blij mee. En meteen een lekker kleurtje van de zon! Over twee weken doen mijn vriendinnen en ik mee aan de Ladies Run voor Pink Ribbon in Rotterdam. Die 5 kilometer moet dan wel lukken. Aan de outfit zal het in ieder geval niet liggen!

Weer thuis liggen er wat klusjes te wachten. Na mijn afwezigheid gister en daarna een barbecue is het een aardige zwijnenstal in ons stulpje. Douchen, aankleden en aan de slag. Rond een uurtje of 11 begint mijn werkdag dan eindelijk. Gelukkig bepaal je dat als ondernemende moeder allemaal zelf en werken we gewoon vanavond wat langer door. Maar wat gaan we doen vandaag? Daar is het maandag ochtend gevoel opnieuw. Waar beginnen en wat wil ik allemaal gedaan hebben vandaag?

Gisteren mocht ik een leuke kledingparty geven in combinatie met een babyshower. In dit geval weet de zwangere dame nog niet wat het wordt dus mocht ze meerdere sets uitkiezen voor zowel een jongen als een meisje. Na haar bevalling zal ik een pakket opsturen met de juiste kleertjes. Ontzettend leuk dat deze dame na haar bevalling een leuk cadeau staat te wachten! Het was een geslaagde middag!

Eerst maar opruimen van de kledingparty. Daarna een nieuwsbrief, blogs bijwerken en werken aan de voorbereidingen voor de Webshopmarkt Leidsche Rijn waarvan ik deel uitmaak van de organisatie. Oh ja, en starten met een koopjeshoek voor de zomer op Facebook. Allemaal leuke dingen dus!

Zo. Het maandag ochtend gevoel is weg. We kunnen aan de slag! Fijne week allemaal en geniet van het mooie weer.

Heb jij ook weleens last van de maandag? Laat het weten en geef hieronder je reactie. Ik ben benieuwd!

Living the vinex life!

Ongeveer 6,5 jaar geleden zijn wij in de vinex gaan wonen. Toen was het wel een avontuur, in een andere stad wonen, hoe zal dat zijn? Geen idee hadden we hoe ons leven er nu met twee kinderen in de vinex uit zou zien. De eerste jaren waren soms best lastig. Zeker na de geboorte van Tygo (5). Het was stil op doordeweekse dagen, zag alleen maar kinderwagens bij de nood Albert Heijn en Hema. Had je iets anders nodig was je zeker 20 minuten onderweg. Wij waren wel duidelijk in wat we wilden, terug naar de stad, onze roots in Gouda. Maar daar was de crisis. Dus de plannen werden opzij geschoven. Inmiddels is spruit nummer twee geboren en zit zoon Tygo op school. En ik ben ondernemer geworden en gaan twitteren. Naar mijn mening de twee belangrijkste punten om te zien dat deze vinex onder de rook van Utrecht helemaal zo gek nog niet is…

Zo las ik via twitter de leuke colums van Ursula van Duin, onze glamorous Vinex Diva. Zij organiseerde een naaldhakkenrace voor het goede doel: de Stichting Vrienden Voedselbank Leidsche Rijn. Niet echt iets wat je verwacht in ons platte schoenen dragende vinexwijk. Dat is echt iets voor mij en mijn niet vinex vriendinnen! Zo gezegd zo gedaan…

Glamorous op de roze loper.

Mijn vriendinnen en ik zijn redelijk geoefende hakkenlopers maar rennen op die hoge dunne staafjes is toch wel even iets anders. Stijlvol zoals wij zijn vertrekken wij naar het Maximapark. Esther, Alicia en Jessica (kennen jullie haar nog van mijn blog over kort haar?) en ik lopen op onze naaldhakken richting midden van het park. Oef, die voetjes hebben het nu al te verduren. Wij waren toch zo geoefend? De één is ontzettend zenuwachtig en bang om te vallen, de ander iets minder, ik zie wel wat er gaat gebeuren. Wel zijn wij allemaal blij dat we gekozen hebben voor de estafette, dat is máár 50 meter! Als die hakken maar niet afbreken…

Wij aanschouwen onze tegenstanders: konijnenpakken, echte hardloopsters op naaldhakken, old school glamorous, soms een tikje ordi. Gelukkig vallen wij als ‘gewoon’ stijlvol niet echt op. De dames in de hardloop outfit geven toe dat ze dit dragen om te imponeren omdat ze nooit op hakken lopen. Nou, wij trapten er bijna in! Esther en ik waren eerst aan de beurt. Voor de eer is het wel zo leuk om te winnen van je tegenstander. Esther start, wat gaat ze snel! Ik zie haar in slowmotion op mij afstormen om het tasje (in plaats van stokje) in mijn handen te duwen en ik ren en ren en ren alsof mijn leven ervan afhangt. Onze tegenstander is ver achter ons. Yes! Gewonnen! Die eer hebben we vast.

Proost! Op een goede afloop.

Dan zijn Jessica en Alicia aan de beurt. Zij mogen tegen de gevreesde hardloopsters. Maar wat blijkt, zij kunnen inderdaad niet op hakken lopen en Jessica laat haar tegenstander al snel achter zicht. Alicia neemt het tasje over en gaat ook vol trots over de finishlijn. We hebben het gedaan! Geen hakken gebroken en gewonnen. Helaas geen echte prijs gewonnen. Maar wij hadden onze eigen prijs, een gezellige middag, lekker glaasje bubbels en iets voor het goede doel gedaan.

Sinds de komst van het Maximapark en het winkelcentrum is het een stuk beter vertoeven in de vinex. Deze naaldhakkenrace is het bewijs dat onze vinex gezellig is, je er ook succesvol kunt zijn en hier ook leuke mensen wonen. Willen we nog steeds terug naar onze roots? Ik zeg nooit nooit maar voorlopig wonen wij hier heerlijk in de vinex!